 |
 |
|
 |
Stacja "Arctowski" :: Przyroda :: Obiekty naszych badań :: Sterechinus neumayeri (Meissner 1900)
Sterechinus neumayeri (Meissner 1900)
Jeżowce stanowią ważny składnik antarktycznej i subantarktycznej fauny dennej. W tym rejonie Zatoki Admiralicji są one reprezentowane zaledwie przez jeden rodzaj - Sterechinus, z rodziny Echinoidae, do którego zaliczają się dwa gatunki. Pierwszy z nich - Sterechinus neumayeri występuje najczęściej do głębokości 450m, choć jest spotykany nawet do głębokości 850m, natomiast drugi - S. antarcticus dominuje w głębszych warstwach wody, pomiędzy 450 a 1200m. Pod względem biomasy gatunek ten może stanowić od 57% wszystkich zwierząt bentosowych, tak jak odnotowano to w sublitoralu wyspy East Ongul do ponad 90% w Morzu Davisa, gdzie mokra masa tych jeżowców wynosiła 414g/m2. Średnie zagęszczenie osobników S. neumayeri w Morzu Weddella wynosi 0,085os/m2, a w okolicach Przylądka Evans, w Cieśninie McMurdo nawet 2,7os/m2. W Zatoce Admiralicji S. neumayeri stanowi ilościowo około 10% wszystkich dużych bezkręgowców dennych, osiągając największe zagęszczenie - 19os/m2 na głębokości około 30m.
S. neumayeri może osiągać średnicę 73,5mm oraz wiek około 40 lat. Podstawa jego diety są epibentosowe okrzemki ale także krasnorosty. Spotykano również osobniki S. neumayeri żerujące na gąbkach i mszywiołach oraz sporadycznie na foczych fekaliach. Na większych głębokościach, poniżej strefy eufotycznej głównym pożywieniem jeżowców S. neumayeri jest zalegająca na powierzchni dna martwa materia organiczna. Młodociane osobniki S. neumayeri często ukrywają się pomiędzy gęstymi zgrupowaniami gąbek, mszywiołów i stułbiopławów.
Ciekawym zachowaniem osobników S. neumayeri, zamieszkujących płytkie warstwy wody jest częściowe lub całkowite kamuflowanie ciała resztkami gąbek, muszli, kawałków martwych jeżowców oraz niezidentyfikowanymi szczątkami. Jest to ochrona przeciwko drapieżnemu ukwiałowi Urticinopsis antarcticus, który żywi się tym właśnie gatunkiem jeżowców i odnajduje je posługując się chemorecepcją oraz prawdopodobnie przeciwko niektórym rybom dennym, które poszukują ofiar posługując się wzrokiem. Na jeżowce S. neumayeri polują rozgwiazdy Odontaster validus, Macroptychaster accrescens i Porania antarctica glabra. Jeżowce z rodzaju Sterechinus odgrywają w wodach antarktycznych istotną rolę w sieci troficznej oraz w sieci zależności pomiędzy organizmami bentosowymi. zamieszkujących płytkie warstwy wody jest częściowe lub całkowite kamuflowanie ciała resztkami gąbek, muszli, kawałków martwych jeżowców oraz niezidentyfikowanymi szczątkami. Prawdopodobnie jest to ochrona przeciwko drapieżnemu ukwiałowi polują również rozgwiazdy. Jeżowce z rodzaju Sterechinus odgrywają w wodach antarktycznych istotną rolę w sieci troficznej oraz w sieci zależności pomiędzy organizmami bentosowymi. (TJ)
S. neumayeri może osiągać średnicę 73,5mm oraz wiek około 40 lat. Podstawa jego diety są epibentosowe okrzemki ale także krasnorosty. Spotykano również osobniki S. neumayeri żerujące na gąbkach i mszywiołach oraz sporadycznie na foczych fekaliach. Na większych głębokościach, poniżej strefy eufotycznej głównym pożywieniem jeżowców S. neumayeri jest zalegająca na powierzchni dna martwa materia organiczna. Młodociane osobniki S. neumayeri często ukrywają się pomiędzy gęstymi zgrupowaniami gąbek, mszywiołów i stułbiopławów.
Ciekawym zachowaniem osobników S. neumayeri, zamieszkujących płytkie warstwy wody jest częściowe lub całkowite kamuflowanie ciała resztkami gąbek, muszli, kawałków martwych jeżowców oraz niezidentyfikowanymi szczątkami. Jest to ochrona przeciwko drapieżnemu ukwiałowi Urticinopsis antarcticus, który żywi się tym właśnie gatunkiem jeżowców i odnajduje je posługując się chemorecepcją oraz prawdopodobnie przeciwko niektórym rybom dennym, które poszukują ofiar posługując się wzrokiem. Na jeżowce S. neumayeri polują rozgwiazdy Odontaster validus, Macroptychaster accrescens i Porania antarctica glabra. Jeżowce z rodzaju Sterechinus odgrywają w wodach antarktycznych istotną rolę w sieci troficznej oraz w sieci zależności pomiędzy organizmami bentosowymi. zamieszkujących płytkie warstwy wody jest częściowe lub całkowite kamuflowanie ciała resztkami gąbek, muszli, kawałków martwych jeżowców oraz niezidentyfikowanymi szczątkami. Prawdopodobnie jest to ochrona przeciwko drapieżnemu ukwiałowi polują również rozgwiazdy. Jeżowce z rodzaju Sterechinus odgrywają w wodach antarktycznych istotną rolę w sieci troficznej oraz w sieci zależności pomiędzy organizmami bentosowymi. (TJ)
